***  رنگ دانه ساییده شده و محلول رقیق کتیرا که به شکل قلمی، چهارگوش یا مداد درآمده باشد را پاستل گچی می‌گویند.

***  پاستل گچی مثل دیگر رنگ‌ها نیست و خوب به زمینه نمی‌چسبد و پوشانندگی آن کم است و حالت غبارگونه به زمینه می‌چسبد.

***  پاستل‌های گچی در شکل‌های سخت، نیمه سخت و نرم وجود دارد که می‌توان کیفیت‌های متفاوت را در کنار هم به کار برد.

***  برای جلوگیری از آسیب ندیدن کار پاستل بهتر است از تثبیت‌کننده (Fixative) استفاده کرد. اما اگر آن را درون قاب شیشه‌ای نگهداری کنیم احتیاجی به فیکساتیو نیست چون اصولاً تثبیت‌کننده‌ها رنگ‌ها را کمی تیره‌تر می‌کنند و این موضوع به خصوص به کارهایی که روی زمینة تیره‌ای نقاشی شده، آسیب می‌زند و جلوه و زیبایی کار ممکن است دست‌خوش تغییر قرار گیرد.

***  اصولاً کار پاستل به جای مقوا و زمینه‌های سفید روی زمینه‌های رنگی کار می‌شود و به تناسب طرح مقوای رنگ مرتبط با آن را استفاده می‌کنند.

 

*** به دلیل این‌که کار پاستل روی بافت‌های دندانه‌دار بهتر می‌نشیند، مقواهای بافت‌دار برای این کار مناسب‌تر هستند. زمینه‌های ﺑﺮاق ﺑﺮای اﯾﻦ ﮐﺎر ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ.

***  روش درست در نقاشی پاستل این است که کار از قسمت‎های روشن شروع و به قسمت‌های تیره ختم می‌شود.

*** پاستل می‌تواند هم یک کار نقاشی و هم یک کار طراحی باشد. در صورتی که فقط از خطوط استفاده شود و رنگ را به صورت زبر روی کار باقی گذاریم به کارهای طراحی شبیه‌تر است و در صورتی که رنگ‌ها را در هم ادغام کنیم و از انگشتان و محو کن برای نرم کردن کار استفاده کنیم به کار نقاشی نزدیک می‌شوی

 *** زﻣﯿﻦ وروی دﺳﺖ‌ها و ﻟﺒﺎس ﭘﺮاﮐﻨـﺪه ﻣﯿ‌‌ﺸـﻮد. ﺑـﻪ همین دﻟﯿـﻞ ﺑﺎﯾـﺪ از ﮐﺎرﺑﺮد ﭘﺎﺳﺘﻞ‌های ﺣﺎوی رﻧﮕﯿﺰه ﺳﻤﯽ ﺧﻮدداری ﮐﺮد.

*** در ﮐـﺎر ﺑـﺎ ﭘﺎﺳـﺘﻞ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮاظـﺐ ﺑـﻮد ﮐـﻪﺑﺨـﺶ‌های ﻧﻘﺎﺷـﯽ ﺷـﺪه ﺑـﺮ اﺛـﺮ ﺗﻤـﺎس دﺳـﺖ ﻣﺨﺪوش ﻧﺸﻮﻧﺪ. ﺑﺮای ﺗﻐﯿﯿﺮ و اﺻﻼح ﮐـﺎر ﻣﯿ‌‌‎‌ﺘـﻮان از ﭘـﺎک ﮐـﻦ ﺧﻤﯿﺮی استفاده‌کرد